10. Interview

Cześć misiulki ! Wróciłam, wypuszczona ze szpon tej okropnej, wstrętnej, podłej szkoły. Jako, że mamy przerwę świąteczną miałam wczoraj troszkę czasu , więc tadam ! Mamy odcinek ! Okrągła 10, nie ma co, szybko poszło. Przy okazji chciałam podziękować Joannie, bo wciąż mnie inspiruję i zachęca do pisania . Jesteś niezastąpiona. Martynce, bo pokochałam jej opowiadanie i znalazłam w nim swoje miejsce. Hope, bo uwielbiam jej bloga i uzależniłam się do niego na dobre. Mart, bo czytam , czytam i powoli się zakochuję. Fallen, Vis i Chemicznego Plaza, bo wciąż są ze mną . Nawet nie wiecie jakie to cudowne uczucie, kiedy ma się dla kogo pisać.  I oczywiście  witam nową czytelniczkę Caroline Sanders, miło mi, że podoba Ci się moje opowiadanie :)
No dobrze, razem z gorącą kawką i świątecznymi ciasteczkami zabieram się za pisanie i komentowanie waszych cudownych opowiadań. 

Tak wiele się zmieniło w tak krótkim czasie. Z ułożonej, odpowiedzialnej Nicole , z perspektywami na ślub z wykształconym, dojrzałym doktorem, do szalonej, imprezującej fanki Avenged Sevenfold, bywającej częściej w klubach niż restauracjach , z seksownym wokalistą, wytatuowanym od stóp do głów. Już któryś dzień z rzędu wstałam z mocnym bólem głowy. Wczorajsza impreza była niesamowita. Coraz bardziej lubiłam chłopaków, Alexis i Mart. Jeszcze nigdy nie znałam tak szalonych i przyjaznych ludzi. Od razu przyjęli mnie i Alice do swojego grona. Czułam się z nimi jak w rodzinie. Wielkiej, muzycznej rodzinie.
Pamiętałam z wczorajszego wieczora, że Shads i Gates odprowadzili nas do domu, ale nie miałam pojęcia co się z nimi stało później. Obudziłam Alice  i razem zeszłyśmy na parter. Ona zajęła się przygotowywaniem pysznej kawy, a ja chciałam włączyć telewizor w salonie, lecz to co zobaczyłam po prostu ścięło mnie z nóg.
-Ali, chodź szybko - szepnęłam i pociągnęłam ją za rękę do pokoju.
Na naszej sofie jak zabici leżeli Matt i Brian. Mój amant zajmował prawie całą jej powierzchnie, więc ten drugi spał jedną nogą na podłodze, ręką obejmując Shadowsa w pół.
-To takie słodkie. - Uwiesiłam się na ramieniu Alice.
-W jakim stanie musieliśmy być wczoraj, że nawet nie pamiętam jak to się stało ... - Przetarła oczy i jeszcze raz przyjrzała się śpiochom - Naszykuję jeszcze dwa kubki.
-Ja zrobię tosty ! - Pobiegłam za nią do kuchni i zabrałyśmy się za przygotowywanie śniadania.
Zajęło nam to dosłownie chwilkę. Cudownie było czuć się komuś potrzebną. I cudownie było znów być tak blisko z Alice.
-Jakieś plany na dziś? - spytałam, układając górę tostów na talerzu.
-Jadę do drukarni. Mam przypilnować wydruku ostatnich egzemplarzy, to te z dedykacjami. W piątek książka trafi do księgarni ! - Rozlała świeżo zaparzoną kawę do czterech kubków.
-Za to ja w piątek wylecę z pracy... - Energicznie zamknęłam toster i poparzyłam przy tym cała dłoń - Cholera!
-Szybko, pod zimną wodę! - Ali popchnęła mnie lekko w stronę umywalki - A co do pracy to myślę, że będzie dobrze. W końcu dziś robisz ten wywiad z chłopakami, a naczelna zawsze cię lubiła. - Pogłaskała mnie po głowie.
-Sympatia nie pomoże, kiedy w grę wchodzi redukcja etatów. - Zrezygnowana spuściłam głowę - Dobrze, że mam dzisiaj wolne. Przemyślę sobie to wszystko i przygotuję ten wywiad.
Gdy weszłyśmy do salonu, obładowane pysznym śniadaniem, Gates właśnie runął z sofy na podłogę. Dopiero to go obudziło.
-Co jest? - Zerwał się na równe nogi i spojrzał na nas zaspanymi, podkrążonymi oczami. Potem zlustrował spojrzeniem Matta, który tylko nakrył twarz poduszką.
-Spokojnie panie Haner. - Ali podała mu kubek z kawą - Wczoraj razem z kolegą zdecydowaliście chyba, że nasza sofa jet wygodniejsza niż wasze własne łóżka.
-Być może, ale urwał mi się film i... zupełnie nic nie pamiętam.- Poczochrał oklapnięte włosy.
Przysiadłam na brzegu łóżka, gdzie Matt spał w najlepsze. Oddychał miarowo i obejmował mocno poduszkę. Ali i Syn zajęli już miejsce przy stole. Mój ulubiony gitarzysta  pochłaniał tosty w moim mieszkaniu, a ukochany wokalista oddychał spokojnie na naszej kanapie.
-Shads - Zabrałam poduszkę i zmierzwiłam mu włosy - Wstawaj.
-Nicky? Ale...co ja tu robię? - Przetarł oczka, które rozbłysły zielenią.
-Śpisz Matti - Pogładziłam go po policzku - Proponuje zabierać się za śniadanie, bo zaraz nic ci nie zostanie.
-To jest pyszne ! - powiedział Syn z pełną buzią.
-Co ci się stało? - Nic nie umknęło uwadze Shadsa. Delikatnie pogłaskał kciukiem moją oparzoną dłoń.
-To nic takiego, poparzyłam się tylko przy tym śniadaniu, a... - Przerwał mi czułym pocałunkiem chłodnych ust na mojej rozpalonej dłoni.
-Boli? - spytał, nie odrywając ust.
-Teraz mniej - powiedziałam i szybko zabrałam dłoń, czując na sobie spojrzenie pozostałej dwójki.
-O której dziś wpadniecie? - spytałam.
-Jak tylko uda nam się ogarnąć. Wczoraj nieźle zabalowaliśmy - powiedział Shads, a Haner mu przytaknął.
-Uprzedźcie wcześniej. - Podałam mu jego kawę i wywalczyłam dwa ostatnie tosty. 
Chłopaki szybko się zmyli, a ja zabarykadowałam się w swoim pokoju. Starałam się wymyślić jakieś sensowne pytania, ale przed oczami wciąż miałam cudne dołeczki Matta, kiedy uśmiecha się w reakcji na osobiste pytania. Coraz częściej o nim myślałam. Wyłapywałam jego imię w tłumie, śmiesznie reagowałam na anegdotki o nim. Wyobrażałam sobie go na scenie, energicznego, skupionego. W uszach dudniły mi najpiękniejsze słowa tych wszystkich piosenek, jego cudowny głos, jego miłe słowa. Odpłynęłam, a z rozmyślań wyrwał mnie dopiero dzwonek telefonu.
-Otwórz kocurku - Jego głos stał się teraz rzeczywistością.
Przed drzwiami mojego mieszkania stał cały skład Avenged Sevenfold. Codziennie osiągałam nowy szczyt marzeń. Nie krępowali się i zanim przeszliśmy do części właściwej dzisiejszego spotkania, Zacky zdążył spenetrować naszą lodówkę i pochłonąć wszystko co najlepsze. Johnny i Jimmy jakimś cudem znaleźli dwie awaryjne butelki piwa, które trzymałyśmy z Alice w górnej szafce na wypadek rozstania, kryzysu, wylania z roboty czy innej katastrofy. Nie podejrzewałam , że zostanie wypite przy okazji wywiadu z tymi oszołomami. Po kilkudziesięciu minutach ganiania się z nimi, wreszcie grzecznie klapnęli na sofie w salonie. Usiadłam naprzeciw nich, z nowiutkim, redakcyjnym laptopem, który niedługo mogłam stracić.
-Gotowi? - Uśmiechnęłam się niepewnie, ale ośmielili mnie trochę swoim entuzjazmem.
-Jasne ! - odpowiedzieli chóralnie.
Początkowe pytania byłe raczej wprowadzające. Chłopaki odpowiadali na pytania związane z zespołem, swoimi planami na przyszłość, mówili o pomysłach na kolejne płyty, o swoich inspiracjach. Szczególnie Brian rozwodził się nad tym, ile wiedzy i umiejętności czerpie z inspiracji swoimi ulubionymi zespołami. Kiedy to mówił tak bosko iskrzyły mu oczy. Szkoda, że Alice nie mogła tego zobaczyć.  Później Zacky mówił o tym, co dzieje się na backstage'u, jak imprezują, gdzie najczęściej bywają. Johnny dołożył do tego opowieści dotyczące tego, co lubią robić w wolnym czasie, jak pokonują stres. Do tego momentu nie wiedziałam o nich aż tyle. Nie miałam pojęcia, że są aż tak nierozłączni, że wszystko robią razem. Chodzą na kręgle, uprawiają sporty, wyjeżdżają na wakacje, wspólnie spędzają święta. Są nie tylko cudownymi przyjaciółmi, ale rodziną. Braćmi. Jimmy zaczął temat fanów. Rozwodził się nad tym, jak bardzo są im potrzebni, że dają im energie, że wszystko robią dla nich i dzięki nim. To cudowne. Oni naprawdę byli niesamowici. No i najważniejszy temat - życie uczuciowe.
-Odważycie się o tym opowiedzieć? Wiecie, fanki wciąż piłują pazurki na seksowne bestie z Avenged Sevenfold - powiedziałam i spotkałam się z ich radosnymi uśmiechami.
Nie spodziewałam się, że głos zabierze właśnie Shadows.
-No tak, przygotowaliśmy się na to, że o to zapytasz. W ostatnim czasie zmieniło się dla nas wszystko. Zacky chociaż już od dawna konsumuję swoje szczęście z pewną cudowną brunetką, zdecydował się zaprosić ją do swojego życia na poważnie. Alexis jest w trakcie przeprowadzki do domu Bakera, więc pozostaje życzyć tym wariatom dużo cierpliwości do siebie nawzajem. Za to nasz mały gnom Johnny odważył się powiedzieć ślicznej blondyneczce Mart co do niej czuje. Nie rumień się Johnny, świat ma prawo wiedzieć, że ktoś już zdobył twoje serce - zaśmiał się uroczo i poczochrał go po idealnie ułożonym irokezie.
-A pan Brian Haner ? - spytałam i prawie dusiłam się ze śmiechu na myśl, co za chwilę wypali Gates.
-Noo więc... Jak zawsze wolny i do wzięcia, ale wydaję mi się, że przez bardzo krótki czas, biorąc pod uwagę, że ostatnio moje życie odmieniła pewna Iskierka. Zobaczymy czy oprze się urokowi Synystera Gatesa.
Głos znów zabrał Shadows:
-Chyba jednak się nie oprze - zaśmiał się i szybko dodał - Za to nasz wariat Jimmy wciąż czeka na wybrankę serca. Dziewczyny, walcie drzwiami i oknami.
-A ty Matt? Jak to jest z tobą? - zapytałam , a on oblał się uroczym rumieńcem.
-Mmm... Tak jak mówiłem w ostatnich dniach nasze życie odmieniło się o 180 stopni. Moje również. Poznałem kogoś, kto mnie oczarował, z kim mam mnóstwo wspólnych tematów, kim bardzo chciałbym się zaopiekować. Nie wiem jeszcze czy coś z tego będzie, ale bardzo bym chciał być bliżej niej, chciałbym spędzać z nią każdą chwilę. Bardzo bym chciał być blisko, na wyłączność - powiedział, patrząc mi prosto w oczy. Chyba się uśmiechnęłam, nie wiem.
Chłopaki spoglądali to na mnie, to na Shadsa, Było trochę niezręcznie. Padło jeszcze kilka pytań. Kiedy chłopaki już poszli dopisałam fajny początek i inspirujące zakończenie. Mam nadzieję, że wywiad jakos mnie uratuje.
Wieczorem dokonałam jeszcze ostatnich poprawek, z kubkiem ciepłego kakao i " Dear God " na maksa. Znów myślałam o Matt'cie , chociaż tak bardzo się przed tym broniłam. Chwyciłam telefon i wybrałam numer.
-Dobry wieczór Matti.
-Kocurek? Co tam? -spytał, chyba trochę zaskoczony.
-Chciałam ci powiedzieć, że świetnie dziś wypadliście.
-Dzięki, to chyba najszczerszy wywiad podczas całej naszej kariery - zaśmiał się do słuchawki - Dzwonisz tylko po to?
-W sumie to ...nie. Chciałam ci powiedzieć, że ... jest mi naprawdę miło, że jesteś obok. I bardzo chciałabym poznać Matta Sandersa. Chciałabym, żebyś był blisko.
-Naprawdę?
-Naprawdę.
-Wiesz, mam pewien pomysł.
-Jaki? - spytałam niepewnie.
-Nie miałabyś ochoty wyjechać ze mną na kilka dni?
-To zależy od tego, czy uda mi się zachować pracę, może wtedy dostanę parę dni urlopu. Ale poza tym to... bardzo chętnie - uśmiechnęłam się do samej siebie - Dokąd chcesz jechać?|
-To niespodzianka.